GIAN GROEN EN JAN BLOHM SING VOLLEBORS IN HULLE MOEDERTAAL

Deur die oë van ‘n volk, met die klank van eerlikheid en trots, ontstaan ‘n lied wat baie meer as net ‘n deuntjie is – dit is ‘n beweging. “Vollebors”, die jongste vrystelling deur Gian Groen in samewerking met reus soos Jan Blohm, skep nie net musiek nie – dit verkondig ‘n identiteit.

“Vollebors is maar net een van daai liedjies wat daarvoor gevra het om ’n koor aan die einde te hê,” sê Gian Groen met ’n glimlag. Dit is geen toeval dat stemme soos Jan Blohm, Dozi en ander bekende Vonk-kunstenaars hul stemme saamgevoeg het nie – hulle het letterlik by die ateljee opgedaag toe dit nodig was. Dis vriendskap, toeval en Musiek liefde wat saamvloei.

Die lied self het ’n merkwaardige agtergrond. Groen het “Vollebors” oorspronklik geskryf vir ’n konsert wat deur Kobie Koen beplan is, maar wat uiteindelik nie weens die Covid-19-pandemie kon plaasvind nie. “So Vollebors bestaan eintlik al amper vyf jaar,” sê hy. Dit is dus ’n lied wat lank moes wag vir sy oomblik – en nou is dit hier, met voller klank en groter impak as ooit.

Die lied dra onmiskenbaar die stempel van Gian Groen: eerlik, melodieus, en met ’n produksie wat emosie dra. “Die lied beweeg twee halftone op aan die einde – die krag lê daarin,” verduidelik hy. En dit is juis in daardie klim, daardie samesang van vriende, waar ’n gevoel van gemeenskap wakker word.

Een van die mees aangrypende dele van die lied is die reël: “Hierdie taal waarin ek foute maak…” Groen verduidelik dat dit nie ’n politieke stelling is nie, maar ’n diep persoonlike verwysing. “Dit verwys eerder na my verhouding met Afrikaans. Dis die taal waarin ek droom, waarin ek liefhet.” Dié reëls spreek van ’n taal wat mens nie net praat nie, maar leef.

“Vollebors” gebruik sterk simboliek – van vlae wat wapper tot vure wat brand. Maar vir Groen is dit nie polities nie. “Dis hoofsaaklik kulturele elemente wat die inspirasie was,” sê hy. “Dit is doelbewus so geskryf dat luisteraars hulself daarin kan raaksien.” En daarin lê die trots : “Vollebors” voel vir elkeen bekend, soos ’n lied wat altyd daar was.

Die stemme van 44 ander net soos ons…” is ’n lyn wat dadelik opval. Die getal? ’n Tonge-in-die-kies verwysing na Charlize Theron se opmerking oor die paar mense wat nog Afrikaans praat. Maar hier is 44 stemme, en nog duisende ore wat luister.

Die reaksie op “Vollebors” was oorweldigend positief. “Gewone Afrikaners sien hulself iewers in die lirieke raak,” sê Groen. “Dit skep ’n volksgevoel waarvan gehore baie hou. Dit maak my gelukkig.” Dit is nie net ’n lied nie – dit is ’n spieël waarin luisteraars hul identiteit kan herken.

Groen is vasberade: Afrikaans móét deur jong mense voortleef. “Elke ouer moet die liefde vir die taal aanmoedig.” Vir sy kind en vir elke volgende generasie, bly hy optimisties – en opgewonde – oor Afrikaans as kultuurtaal.

En is hy dan ’n aktivis vir Afrikaans, of bly hy by die kuns? “Vir my as skeppende kunstenaar is dit ’n eer om my Moedertaal, wat nog so jonk is, te bevorder deur musiek en goeie lirieke.” Dis nie net ’n beweging nie – dis ’n roeping.

“Vollebors” is nie net ’n lied nie – dis ’n verklaring, ’n gebed, ’n viering. Dit herinner ons waarom Afrikaans saak maak: omdat dit die taal is waarin ons droom, liefhet en leef. En met kunstenaars soos Gian Groen aan die voorpunt, brand daardie vuur helder – dalk helderder as ooit.

“Afrikaans, ek’s ’n vollebors Afrikaner…” – en saam sing ons, met vellies in die grond en vlae in die wind.

Facebook Tiktok Instagram